İlk başlarda ne gidebilmeyi ne de beklemeyi seçebildim! Belki de içine düştüğüm çıkmazların eseriydi kararsız kalmama seçmem mani olan şeylerin başında geliyordu galiba… Bir sükûnete muhtaçken onca kargaşa içinde kendimi çırpınırken buldum ve bu nedenle uçurum çiçeklerim uçurumların kenarında içinde açmaya başladı. Yanlış anlamanın yanlış resme bakmanın neticesinde yanlışlara elbette ki düştüm, düştükçe Rabbim kaldırdı yola devam edemedim bekledim, gidemedim bir adım doğru yolun ötesine, düştüm uçurumların içine.