Necibe ÇetinkayaGold Üye / Kadın / 3/19/2017

  


  • Hakkımda
    • ÖZ GEÇMİŞ

    Eskişehir'de doğup büyüdüm. Aslen Trabzon-Çaykara'lıyım. İlk orta tahsilimi Eskişehir'de, lise tahsilimi ise Kütahya Öğretmen Okulu'nda tamamladım. Üç yıl Trabzon-Of'da ilkokul öğretmenliği yaptım.Daha sonra üniversite sınavına girip Eskişehir Eğitim Enstitüsü FKB bölümünü bitirdim. Akabinde Eskişehir Anadolu Üniversitesi'nde kimya dalında lisansımı tamamlayarak 23 yıl Eskişehir İmam-Hatip Lisesi'nde kimya öğretmeni olarak görev yaptıktan sonra emekliye ayrıldım.
    Evli ve iki çocuk annesiyim. Aruz vezniyle yazılmış "T/Aşkın Dîvânı" adında basılı bir şiir kitabım vardır. Ayrıca T/Aşkın Dîvânı II ve hece şiirlerimden oluşan basıma hazır iki kitabım daha bulunmaktadır. Şiirlerimi aruz, özleşim ve hece ölçülerinde yazıyorum. İki yüz elliye yakın şiirim farklı bestekarlar tarafından bestelenmiş, bunlardan oniki tanesi trt repertuar kuruluna kabul edilmiştir.
    Esas-Der, Mesam ve İlesam üyesiyim.


    Taşkın Divanı Kitap Açıklaması

     Necibe Taşkın Çetinkaya’nın şiirleri eski şiirden taşıp gelen kıvamların bu asırda boy vermesi gibidir.

    Ne yazık ki Tanzimatçılardan sonrakiler alafranga düşünmeyi, geleneksel şiir çınarlarını kökten kurutmak olarak anlamışlar, dünya edebiyatının belki de en kıymetli şiir birikimi, en görkemli tahayyül külliyatı olan kadim şiirimizi kökünden kesmişlerdi .Bin yıllık aruzlu şiir birikimimizi yer ile yeksan eden bu teşebbüs, Yahya Kemal ile son ışığını söndürmüş zannedilmişti.

    Necibe Taşkın Çetinkaya’nın şiirlerine tam da bu noktadan bakılması gerekir. Necibe Taşkın Çetinkaya’yı kamuoyunun önüne koyan şiirleri 2008 yılında Özleşim Ekolünün “Divan şiirine çağdaş bir ruh vermek, aruzu Türkçe’nin dil mantığıyla yorumlamak, divan şiirinin muazzam birikimini modern bir anlayışla güncellemek” şeklinde özetlenebilecek düşünme biçiminin ürünü olan şiirleridir.

    Necibe Taşkın Çetinkaya, Özleşim şairleri içinde gerek dil anlayışı, gerek divan şiirinin nazım şekillerine daha sıkı bağlanışı yönünden kendine özgü bir karakter taşımaktadır.

    Necibe Taşkın Çetinkaya, divan şairlerinin bile az sayıda yazdığı, hemen her türde şiir yazmış, eserine bu nedenle Taşkın Divanı adını vermiştir. Tahmislerin, gazellerin, murabbaların, muhammeslerin, taşdilerin, bendlerin, şarkıların, rubailerin, nazirelerin vb yer aldığı bu müretteb divan, eskiyi güncelleyen, kadim şiire taze bir ruh aşılayan yeni bir fidan olmaktadır.

    Kadim şiir ruhuna modern bir nefes veren, bunu yaparken de, dili kullanma yeteneğine emek ve titizlik katan güçlü şairemize yol açıklığı diliyorum.

    Umarız ki bu kitap bir başlangıç olacak, kadim kültürden gelen kuvvetli köklerinden genç çınarlar doğacaktır.

    Şehamettin Kuzucular
    ESAS-DER (Edebiyad, Sanat ve Sanatçılar Derneği) başkanı.
    Eğitimci, Araştırmacı Şair ve Yazar

     

    (Tanıtım Bülteninden)

     

    Kitap Adı: Taşkın Divanı

    Yazar:Necibe Taşkın Çetinkaya

    Yayınevi: Kadran Medya&Yayıncılık

    Hamur Tipi: 2. Hamur

    Ebat: 13,5 x 19,5

    İlk Baskı Yılı: 2019

    Baskı Sayısı: 1. Basım

    Dil: Türkçe

    Barkod: 9786058013308

    GAZEL ( ANLATILMAZ)

    Anlatılmaz böyle bir aşk her lisân-ı dil ile
    Gönlümün feryâdı dinmez anlamaz bülbül bile

    Gülşenim âsûde ey yâr! âhüzârım duymuyor
    Gayrı yoktur hiç tahammül iştiyâkım var güle

    Derd-i firkât söyler âhım her cefâ cennet bana
    Bir muammâdır çözülmez sözlerim tutsak dile

    Her seher ney inliyorken hüznü mihman eylerim
    Âteşin âb'ından içtim minnetim yoktur ele

    Yâre peymân eyledim ben şâhit ettim gökleri
    Hakka doğrul dinle Taşkın ağlayûben af dile

    fâilâtün / fâilâtün /fâilâtün / fâilün

    NECİBE TAŞKIN ÇETİNKAYA


    KANMAM BUGÜN

    Bâd-ı firâkınla yâr gönlü harâb eyleme
    Sînemi mestân eden meylere kanmam bugün 
    Gönlüme mihmân olan aşkı türâb eyleme 
    Kalbimi nâlân eden neylere kanmam bugün 

    Son demi gülzârımın dîlde sükût âh olur 
    Aşk-ı nihânım bilen sır ile seyyâh olur 
    Dîdelerim âhuzâr günlere eyvâh olur 
    Çeşmimi giryân eden ey'lere kanmam bugün 

    Baht-ı siyâhım güler dem çekerim dem-be-dem
    Gâhi nehâr gâhi şeb gam çekerim dem -be -dem
    Dilleri lâl eylerim gem çekerim dem-be-dem 
    Neşveyi tutsak eden heylere kanmam bugün. 

    müfteilun / fâilun / müfteilun / fâilun 

    NECİBE TAŞKIN ÇETİNKAYA


    GAZEL XIX (NERDESİN)

    Hasretin kor vuslatın zor cân-ı cânân nerdesin
    Her günüm zulmette ey yâr nâr-ı sûzân nerdesin

    Ben ki dert meyhânesinden aşk şarâbın içmişim
    Şimdi gönlüm âhüzârdır derde dermân nerdesin

    Zilletin bâbındayım ben izzet ikrâm istemem
    Bir yanım nâr bir yanım yar çeşm-i giryân nerdesin

    Bir muammâdır şu âlem kimsesiz bî-çâreyim
    Şems'te rûşen mâh'da rahşan gülde reyhân nerdesin

    Gâhi gaflet gâhi kasvet gâhi minnet haldeyim
    Yaktın âteşlerde gönlüm âli sultân nerdesin

    fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün

    NECİBE TAŞKIN ÇETİNKAYA


    KAŞLARIN

    Hüsn ü cemâlinde durur yay gibi
    Cenge hazır sanki celâl kaşların
    Sînemi hançerle deşen ay gibi
    Celladın emsâli hilâl kaşların

    Kirpiğin üstünde sanırsın kalem
    Yazdırır âhirde bilinmez elem
    Ver yüce fermânı elinden ölem
    Olmasın ağyâre helâl kaşların

    Bir kara sevdâ ki diyorlar deli
    Gönlüme söz geçmez inan serseri
    Belki elif belki biraz nûn gibi
    Belki de mihrâba misal kaşların

    Kurban olam cânı verem eyleme
    Leyla'ya Mecnûn'a kerem eyleme
    Âşığa cevrinle sitem eyleme
    Olmaya mahşerde vebâl kaşların

    müfteilün / müfteilün / fâilün


    İSTANBUL KASİDESİ

    Yok menendin bir eşin cilveli efsunkâr şâr
    Âşık olmak bile yetmez ölünür uğruna yâr

    Sen ki sevdâlara nâr sen ki görünmez Leylâ
    Sen ölümsüzlüğe mey meşk ile herdem efkâr

    Uyanır Ehl-i semâlar şu Süleymâniye'de
    Dokunur rûhuma bir el çözülürken esrâr

    Bakarım Çamlıca'dan târihi seyrân ederek
    Görünür başka bir âlem geceler sanki nehâr

    Üsküdâr'dan süzülürken kederin arka yüzü 
    Dağılır kız kulesinden yayılır âh-ü fizâr.

    Mâvi akşamları sarmış Karaköy rıhtımına
    İhtişâmında füsûn var yine üstünde vakâr

    Ayasofyâ...İniyor her gece kandillere nûr
    Göklerin hüznü sararken bana vîrân gülzâr

    Şâh olup damga vurur çağlara Sultan Mehmet
    Muştu vermiş o nebî lütfuna olmuş mazhâr

    Ne zaman yükselecek kubbelerinden esmâ
    Fâtih'in şânı bu mâbet yine suskun yine zâr

    Akarım nağmelerinden şu gümüşten boğazın
    Sonra aşk şarkılarından geçerim beste nigâr

    Martılar mâviye vurgun coşuyor çıldırıyor
    Sanki Beylerbeyi'nin derdine olmuş dûçâr

    Evliyâlar yatağından dökülürken dualar
    Uzanır arşa gönüller verilir aşka ayâr

    Mânevî tad bırakır ruhlara Eyyüpsultan
    İsteyen herkese yâr istemeyenler ağyâr

    Göklerin cümbüşü var arza iner yıldızlar
    Haliç'in koynu dolar  kum gibi eşsiz şehvâr

    Bitmemiş aşklara ağlar Kadıköy iskelesi
    Her vapur kalkışı mahsun acı bir "düt" sesi kâr

    Târihin şâhidi var hangi vedâlar ferhân
    Ayrılık Çeşmesi'nin gözleri
    herdem bîdâr

    Yakamozlar üşüşürken Sarıyer sâhiline
    Hasretinden kanıyor bak deli gönlüm fîgâr

    Kara sevdâlara şâhit nice Yıldız Saray'ı
    Mihrişah Sultana eş  güllere olmuş dîldâr

    Şu ezânlar dağıtır mâvi devin mâtemini
    Büyüler Topkapı hep burçlara yağmış envâr

    Yine hasretle dalar gözleri Haydarpaşa'nın
    Elvedâlar mı yakar yoksa kavuşmakta mı nâr

    Tepelerden esiyor rûhlara Tevfik Fikret
    Âşiyan yolları gülşen boğazın işvesi  var

    Her sabah senle doğar senle büyür saf aşklar
    Bu ne ferhunde şehir hû ile herdem çağlar

    Kimi revnâk-ı bahârsın kimi âftâb-ı şitâ
    Sanki bir gevheri yektâ gibi mağrur şu hisâr

    Sen ne âşufte nihânsın tutuşur senle kalan
    Kurtulur sanma sakın çehrene meftûn nâçâr

    Derde dermân diye sevdim hani Lokman umarın
    Neyleyim ben seni cânân gehi gülsün gehi hâr

    Gam-ı hicrânla yanarken
    akıyor rûhuma eşk
    Kimi dîdârına müştâk kimi olmuş bîzâr 

    Ben ki aşkınla harâbım hani mecnûn  hani dost
    Sana şîkest bu gönül kimlere ettin işmâr

    Güldehânım gülüversen sana kurbân olurum
    Bâğ-ı cennet gibisin göğsüne sinmiş ezkâr

    Misk-i amber kokuyorsun şu gönül mest-i harâb
    Çeşmelerden mey akar âb-ı hayâtmış bu diyâr

    Mihr-ü mâhım, şirinim ,servi revânım, hûbum
    Gül-i rânâya döner bir nazarından ruhsâr

    Taşkın'ım çağlıyorum vasfına âciz kalemim
    Sana emsâl bulamam,
    ben neferim sen serdâr

    Ey! hayâllerdeki sultan başımın tâcı şehir
    Ne kızıl gül olabildim ne de gülşende hezâr

    Sana binlerce selam nazlı gelin İstanbul
    Vuruyor köslere mehter çalıyor şevk ile târ

    NECİBE TAŞKIN ÇETİNKAYA

    feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün