""Gözlerinin gördüğü sadece bir anımsama ya göremediklerin? Duyulmayı bekleyen hisler var ardında. Hislerin sesi olmaz deme. Konuşmadan anlayabilen insanlardan olmalı çevrende. Yazdıklarını okuyacak, konuştuklarını unutacak. Kısık seslerle ifade edebilmelisin kendini. O çok şaşaalı fotoğraflara lüzum yoktur mesela. Gözlerinin kenarındaki çizgilerin anlamını sorgulamak yerine ses tonundan şiirler yazabilecek insanlar gerek sana, bana! Yok yere lafı gevelemeden, gerekirse beraber susmayı becerebildiğin insanlarla yola çıkmalı.
Dağınık yaşamları beraber toplamalı. "Düzenin" iç gıdıklayan sürekliliğini bir dokunuşla yıkmalı. Karmaşıklığın içinde kendi rengini bulmalı ama vazgeçmeden ya da hata yaparak... Bulmalı ve kendi kurallarınca yaşamalı. Dağınıklığın içinde, kendi, karşı koyulmaz düzenini oluşturmalı. Kime göre, neye göre demeli. Bana göre diyebilmeli. Öncesi ve sonrasını hesap etmeden yaşayabilmeli...""
Mirhan NAMLI