Umut tam orada iştegit al koy cebine koy yüreğinesonra lazım olacak günün birindeyokluğa ve dara düştüğündesevdiğin terk edip yüreğin üşüdüğünde...umut orada, orada işteiyi bak göreceksinmutlaka sırrına ereceksinbir mülteci teknesinin küpeştesindeboğulan bir insanın son nefesindesınırda ki tel örgüdeinsanların üstüne basmadan geço da senin aldığın terbiyede görgüdehayat takmış zaten çelmesinisen ayağını uzatsan ne uzatmasan ne...umut bu fakirin ekmeğiher şeyini alsan bile onu alamazsın elinden...gözlerinin içine bak o mülteci çocuğunanasının ellerine dokunbabasının yırtık kazağını inceleumut tam orada işte...umut bu öter durur insanın ruhundayüreğinde benliğindebazen yemekten önce çekilen bir besmeledeve sonra eller açılıp edilen şükürdeiçinde diri tut umudu hep söylenecek sana''Ben varım ben varım pes etme sakın.'' diyebir kuru ekmek bile olsaya da komşudan bir tas çorba hediyeyine decoşkuyla yaşamaya devam edeceksinumudum var diye...