Otomatik kadınlar
HAFTANIN ŞİİRİ

Bekarlığa sultanlık diye diye her biri 
Evliliğe göz atar, otomatik kadınlar. 
Peşinden adım adım, koşuşturup bir yürü 
İzine zehir katar, otomatik kadınlar. 
 
Nazın biri bin para, istemeye gidersin. 
Ayağını diretir, boşa ısrar edersin. 
Düşünelim derlerse öyle boş boş bakarsın. 
Kapıyı yüze örter, otomatik kadınlar. 
 
Gönlü olup he derse, Bülbül gibi şakırsın.
Evlerini yol edip, kilim gibi dokursun.
Sakın bir gün unutma, şaşı gibi bakarsın. 
Körlükten daha beter, otomatik kadınlar. 
 
Nikahın kıyılmadan besideki balısın. 
Geçmişte gelecekte, yasalnacak dalısın. 
Her rüzgar esmesinde bulutunda dolusun. 
Gönlü fırtına yutar, otomatik kadınlar. 
 
Koluna bir takarsa, evliliğin ipini. 
Çifte kandil kâr etmez, beğenmez el tipini.
Çil çil altın da olsan, boşaltsan da küpünü. 
Seni bakırla tartar, otomatik kadınlar.
 
Hatırlama bakalım, evliliğin gününü. 
Yüzünü bir astırır, değiştirir yönünü. 
Üç gün bekar kalırsın, beklersen gün sonunu.
Üstüne surat örter, otomatik kadınlar. 
 
İstemez evlenirken ne kayın ne kaynana. 
Menzili uzun olsun, gelmeyelim yanyana. 
İsyani sade buymuş, duyursan duymayana. 
Dilleri boyum kadar, otomatik kadınlar. 
 
Unutmazsa Yaradan, kalırsa bir de gebe.
Sanırsın dört yaşında, hareketsiz bir bebe. 
Yürü desen gez desen, göstermez ki bir çaba.
Eli karnında yatar, otomatik kadınlar. 
 
Günleri birer birer sayıp tüketir ayı.
Hazır gelir önüne, hem yemeği hem suyu. 
Bellidir bebeğin cinsiyeti ve boyu. 
Ağzı karnına sürter, otomatik kadınlar. 
 
Bir sevgi uyanır ki kadınımın döşünde. 
Her gün kayın kaynana, rüyasında düşünde. 
Yarasının dermanı, görki kimin peşinde
Feryadı göğü yırtar, otomatik kadınlar.
 
İşi gücü internet, geziniyor hayranla.
Nerde bir gün var ise, planlıyor seyranla. 
Çamaşır, bulaşığı kurutması ceryanla. 
Fişini çeksen biter, otomatik kadınlar. 
 
Bir ütüyü yap desen, hemen başı ağırır. 
Bir çift lafın arası, binbir sebep doğurur.
Gözlerini doldurur, boyun büker devirir. 
Duygunu alıp gider, otomatik kadınlar. 
 
Şimdi GETİR modada, görki hangi yöreden. 
Ne istersen getirir, dört bir yarım küreden. 
Ne gereği var desen, alev alır çıradan. 
Yangından fazla tüter, otomatik kadınlar.
 
Hani yer hangi zaman, onun için fark etmez. 
Yolun böğrünü deler izine çamur batmaz. 
Bir sorsan nerden diye dinlemez lafata katmaz. 
Seni fitreye satar, otomatik kadınlar. 
 
Yüz on dört besmeleyle yazdım ben bu şiiri. 
Bir kıyaslayan varsa, düşünsün derim biri. 
Gönülden düşmezsiniz, galübeladan beri. 
Birisi' ni hep iter, otomatik kadınlar. 

 

 

zekeriya duman





Zekeriya DumanGold Üye / Erkek / 12/9/2017