Bu Sorum Önce Webmastere Sonra Arkadaşlara...

Uzun yıllardır, edebiyat sitelerine ve bu edebiyat sitesine Şiir öykü denemelere yazmaktayım,yazmak güzelde önemli olan okuyuclara ulaşamak veya okuyucuların ulaşmasını sağalamak,bundan hem fikirizdir.Benim anlamadığım çözemediğim muamma, neden eserlerimizi yalnızca biz şairle olarak yorum yazıyoruzda,misafir olarak gelen bir okuyucu okumuyor yorum yazmıyor okumuyor veya okuyorda bizim mi haberimiz olmuyor? Diyelim ki 10 milyon kişi interneti kullanıyor bunların içinde, iki yüz kişi misafir olarak neden şiirleri okumuyor da sadece bildirimlerde biz şairlerin okuduğu ve yorum yaptığını biliyoruz,neden okunma oranı bu kadar düşük,yoksa üye olmadan okunması veya yorum yapılmasına izin mi verilmiyor?

Şiiri bu kadarmı hayatın dışına ittikde şiirleri okuyanlar bizden uzak kaçtı? Acaba şimdi ne okuyanı kaldı, ne soran ne yorumlayan! Yayınevlerinin durumunu biliyoruz,tanınmış yazar yüksek kazanç gözeterek bakan en saygın dizeleri şiirleri ne yazık ki bugün ne yayınevleri şiir kitabı basmak istiyor, ne de kitabevleri şiir kitaplarını raflarına koymak istemiyorlar. Şiirler heceleri ile mısraları ile hep böyle yalnız perişan üzgün mü kalacak...Bu vahim durum için neler yapılabilinir, yoksa ne yapılırsa yapılsın çare olmayacak mı?Selamlar sevgiler...

Mehmet Aluç

Mehmet AluçGold Üye / Erkek / 20.01.2016

Hakkımda

1962 Malatya Doğumlu. Ortaokul mezunuyum. Çocukluğumda okuma hevesim Tarkan çizgi romanı okuyarak başladı.1975 yılları idi galiba o dönemde tanıştım ve okuma hevesim aç bir kurt gibi başladı ve o dönemde çıkan gazete, mecmua, çocuk romanı-Kemal ettin tuğcu Serisinin tamamına yakınını-okudum. Mecmua ve dergiler bana yetişmiyor desem yeri azdır. Bu muhteşem atmosferi yaşamak ve devam ettirmek için o yaşlarda çalışmaya başlayarak özgürce ailemden izin almadan bu dergileri özgürce alarak okumaya başladım, Bu okumanın güzelliğini nasıl tarif edeceğimi bilemiyorum adeta yutuyordum. Hele gırgır dergisi, Teksas, Tommiks haftalık hiç kaçırmazdım. İlk okuduğum roman -SUÇ VE CEZA- dır ve bu roman okuma hızımda1978’ler de başladı ve elime geçen ve yeni çıkan romanları hemen alıp bir çırpıda okuyordum.

Aynen deliler gibi hatta bir söz vardır-Aç olandan korkmayın gözü aç olandan korkun-diye bende aynen böyle idim. 1982 yılı Askerlik ve daha sonrası evlilik ve yaşama atılmamla bu yükseliş alçalmaya başladı. Evliyim 4 çocuk babasıyım.1990 yılında kamuda işçi olarak çalışmaya başladım. 2002 yılında tayinim nedeni ile çok sevdiğim şehirler arasında olan- Anakaraya- tayinim çıktı. 2010 yılına kadar çalıştım ve 2010 Ekim ayında emekli oldum. Şimdi kendi halimce okuyor ve yazmaya çalışıyorum -Allah'ın izni ile-Sinema, tiyatrodan, kitap okumaktan, ailemle baş başa vakit geçirmekten hoşlanırım.