Yazarken kendimi eleştirerek daha berrak hayatı görmeye çalışıyorum.

Kelimeleri yalnız bıraktım bugün bilgisayarım bozulmasına müteakip, bozulan bilgisayarım değil sanki bendim, kelimesiz hecesiz geçen anlarım bir kabus gibiydi, alışkanlık, hissettiğim bu boşluk ,çabasız geçen anlarım anlatılmaması günümün boşluk içinde boşluğa düşerken geçti.

En sonunda büyük uğraşlar içinde bilgisayarı tamir ederek eski haline getirdim, kelimelere sizlere kavuştum. Sanki yazmamak yok sayılmak gibi  bir şey! Bıkkınlık anlarım kayboldu huzura erdim yazarken oh be çok şükür…Özlemle kavuşmak bu olsa gerek…

Dünya kendi ekseninde dönerken, bende kelimelerin ekseninde dönmeden gezinmeden durmanın ıstırabını yaşadım…Hayata baktığım açı sizlerin gönüllerine ulaşırken bu yazımla bakmanın huzuruna ermek çok güzel tarifi yok inanın…

Hayat sanki bana pardon kusura bakma yoldaki çalışmalar nedeniyle   sizi mahsur bıraktık buyurun yol  açıldı, devam edebilirsiniz diye seslenince klavyenin başına koşarak geçtim! İşte hayata bakacağım ikinci pencerem açıldı…Uzak kalmak dünyanın sonu olmasa da bir takıntı iç sıkıntı, kıyamet kopmasa da ona yakın bir kayıp ve eksiklik…

İki üç katlı evin tek kata inmesi, geniş geniş gezinmenin rahatlığından eksik kalmak uzaklaşmak gibi…

Yazarken içimde konuşan ben  geri geldi, benimle konuşmaya başladı. Bilgimi yazmazdan önce saklayan içimdeki ben, çok aşan sorunlara şimdi değindi? Bilgisayarım bozukken yazamazken dünyamın   aşağısı ve yukarısı çıkılmaz bir yokuştu, yazmak hepsini toplayarak bir araya getirdi yaşamımda yazmayınca dünyamın yarısının, fırtınalı bir tutkuymuşçasına dolduracak boş şeylerin temelini şimdi bilgi ile attı! Bunu yapan, aynı anda, hem yukarıdan hem de aşağıdan gelen  bilgiye ulaşma okuma ve yazma aşkından başka ne olabilir? Hoş geldin dedim ve yazmaya başladım işte…Yazmakla bir gize sahip olmak kişiliğimin oluşmasında çok büyük rol oynadığı kesin...Yazmayınca suskun kalmanın anlatamamanın sanki dilsiz kalmışım gibi kendimi garipsiyorum!

Yazarken kendimi eleştirerek daha berrak hayatı görmeye çalışıyorum. Kendi düşüncemle yol aldığım süreç bilincinde öğrenmeyi hedef  alarak, başkalarının düşünce süreçlerine müdahale etmek değil, bu aykırılıkları göz  önünde   tutarak, öğrendiklerimizle aykırı olanı gidermek ve temize çekmektir, bunu uygulayarak  kendimizi  ve  çevremizde  yer  alan insanların duygularını yaşanan çarpık olayları anlayabilmeyi amaç edinmek amacımdır. Kendi düşüncelerimi yazarken, sizlerin de düşüncelerine yönelik inceleme içinde bulunmam, karşılıklı düşüncelerimizin boy aynasındaki eksikliği gidermeye yöneliktir, yoksa ben tamım demiyorum illaki eksikliğim çoktur. Bunu karşılıklı teati ile  gidermek zorundayız. Bu adımları izleyerek yola çıkanlar daha etkili düşünerek topluma ve kendine yararlı olabilir diyorum, vesselam ,selamlarımla.

Mehmet Aluç