Hayatı “Gevezelik” le Doldurmak İçin Sanki Dünyaya Gelmiş İnsanlar Yığını mıyız?

 
 
Hayatı  “Gevezelik” le Doldurmak İçin Sanki Dünyaya Gelmiş İnsanlar Yığını mıyız?
 

 
Hayatı “gevezelikle" doldurmak için sanki dünyaya gelmiş insanlar yığını mıyız acaba? Gölgeler kalabalığından meydana gelmek dünyada boş bir yer kaplamak için gelmedik sanırsam. Ondandır ki hiçbir şey söylemeyen dinlemeyen bakmayan görmeyenler olarak bu dünyada zaten bir yerde kaplamıyoruz, boşluğu da gölgeler olduğumuz içinde dolduramıyoruz!

Özellikle insanları birbirlerini gözlemlemek anlamak yerine birbirlerini nezaketle karşılayarak buyur otur demek yerine, ayakta uzun süre uzak tutarak yaklaşmak yerine özlemeyi, bu özlem içten gelen değil uzaklığın verdiği göz aşinalığının bakış açısındaki boşluğun bir anda dolmasındaki güzelliğin esintisi neticesinde olduğunu söyleyebilirim. Görüş bakış açımızı o kadar kendimizden duygularımızdan uzaklaştırdığımızdan dolayı, bir anda bir karartı bir insanla gölgeyle dolması insanı özlemi özlemeyi özlemenin buluşmayla güzelliğini hatırlattığından o an özlem duyuyoruz. Hayatımızı gevezelikle değil de, görüş bakış açısıyla doldursak, birbirimizi daha iyi anlayacağız da bu bize nedense çok uzakta duruyor, çağıran gel yanıma diyen hiç yok! Bizleri aslında tedirgin eden farkına varamadığımız gevezeliğimiz “tedirgin” ettiğinin farkına bir vara bilsek dağları ovaları vahaları bir anda aşmış bir birimize kavuşmuş olacağız… Lakin yine sırtımız bir birimize dönük, birbirimizin yüzüne bakmak için yüzümüz yok ama kavuşmanın heyecanı bu yüzümüzdeki gönlümüzdeki karaları kokuşmuşluğu yok edecek, buna adım atacak cesaretimizde halimiz dahi yok! Vesselam

Mehmet Aluç





Mehmet AluçGold Üye / Erkek / 1/20/2016

  


  • Hakkımda
    • 1962 Malatya Doğumlu. Ortaokul mezunuyum. Çocukluğumda okuma hevesim Tarkan çizgi romanı okuyarak başladı.1975 yılları idi galiba o dönemde tanıştım ve okuma hevesim aç bir kurt gibi başladı ve o dönemde çıkan gazete, mecmua, çocuk romanı-Kemal ettin tuğcu Serisinin tamamına yakınını-okudum. Mecmua ve dergiler bana yetişmiyor desem yeri azdır. Bu muhteşem atmosferi yaşamak ve devam ettirmek için o yaşlarda çalışmaya başlayarak özgürce ailemden izin almadan bu dergileri özgürce alarak okumaya başladım, Bu okumanın güzelliğini nasıl tarif edeceğimi bilemiyorum adeta yutuyordum. Hele gırgır dergisi, Teksas, Tommiks haftalık hiç kaçırmazdım. İlk okuduğum roman -SUÇ VE CEZA- dır ve bu roman okuma hızımda1978’ler de başladı ve elime geçen ve yeni çıkan romanları hemen alıp bir çırpıda okuyordum.
     
    Aynen deliler gibi hatta bir söz vardır-Aç olandan korkmayın gözü aç olandan korkun-diye bende aynen böyle idim. 1982 yılı Askerlik ve daha sonrası evlilik ve yaşama atılmamla bu yükseliş alçalmaya başladı. Evliyim 4 çocuk babasıyım.1990 yılında kamuda işçi olarak çalışmaya başladım. 2002 yılında tayinim nedeni ile çok sevdiğim şehirler arasında olan- Anakaraya- tayinim çıktı. 2010 yılına kadar çalıştım ve 2010 Ekim ayında emekli oldum. Şimdi kendi halimce okuyor ve yazmaya çalışıyorum -Allah'ın izni ile-Sinema, tiyatrodan, kitap okumaktan, ailemle baş başa vakit geçirmekten hoşlanırım.