DÜŞER
Sevgi bahçesine karlar yağarken
Gönlüme cehennem ateşi düşer.
Tan yeri ağarıp güneş doğarken
İçime gecenin telaşı düşer.
Yazın yakan güneş çöl sıcağında
Üstüme kışların çığları düşer.
Günler geçer iken gençlik çağında
Gönlüme hazanın bağları düşer.
Kalpler çeker sevda ahu zarını
Gönlüme bitmeyen acılar düşer.
Yaşarken hayatın bütün zorunu
Şansıma dinmeyen sızılar düşer.
Gönül sevmez ise yollardan şaşar
O zaman umutsuz kollara düşer.
Sevginin uğruna dağlardan aşar
Benim gibi seven kullara düşer.
A.Kadir Yaldızkaya