RÜZGARLAR SÖYLEDİ

Gökyüzünden öğrendim ben gülmeyi,
Yüreğimle soludum serin serin sonsuzluğu;

Güneşi örttüm gecenin üzerine sessizce,
Sanki sükunetin kapısı açıldı bir anda içimde;

Toprağa gizlenmişti en güzel günlerimin tohumları,
Bekledim bahara kadar büyük bir umutla;

Bulutlar anlattı bana hayatın geçiciliğini,
Kulak tıkadım ayrılığın zevksiz sesine;

Yağmur saydım yüreğimi ıslatan herbir damlayı,
Hayranlıkla baktım ince işçilikli hayallerime;

Çekindim varsayımların ürkek bakışlarından,
Ay gösterdi bana aşkın en doğru yolunu;

Gönlüme sordum; "san" dedi sanabileceğin kadar,
Ortak oldum sonra tüm nehirlerin coşkusuna;

Sır tuttum okyanuslar gibi derin derin içimde,
Rüzgarlar söyledi kulağıma vuslatın hakikatini;

Baktım ki dimdik duruyorlardı dağlar ayakta,
Doğruları rehber ettim hayatımın her anına.

Cemil Baştürk