HAK'KA DÖNMEK
Semazenler gibi Hak'ka dönerek
Aşk od'unda Yunus gibi yanarak
Üflenince bir mum gibi sönerek
Dikenli bir gül dalına konmuşum.
Yaptığı hayırla murada eren
Hak'tan aldığını kuluna veren
Sevgi bahçesinin gülünü deren
Gönüllü bir bahçıvana dönmüşüm.
Defter-i kebir'de sevap sunmayı
Atadan öğrendik büyük saymayı
Rab'dan emir bildik kulu sevmeyi
O mübarek ateşlerde yanmışım.
Necaset ruhlarda yaradır kanar
Yürekteki ateş durmadan yanar
Cahiller her yolu doğrudur sanar
Volkan gibi patlamışım sönmüşüm.
Sordum vefaları artık bilen yok
Çoğunun dostluğa olmuş karnı tok
Kötülük kalplerde zehirli bir ok
Belli ki boş hayallere kanmışım.
Hesaplar verilir son yol sıratta
Rabbim bırakmasın kulu arafta
Hak'tan izler vardır elbet muratta
Hakikatı Hak yolunda bulmuşum.
Gelen gidicidir yalan dünyadan
Gerçekleri ayırt edip riyadan
Uyanarak hayat denen rüyadan
Amellerle Hak huzura gelmişim.
A.Kadir Yaldızkaya