Değerli ESA üyeleri, yeni sayımızı kadınlara ithaf edelim mi? Toplumsal, bireysel ve evrensel öneme sahip olan kadın sorunlarını ele almamız gerektiği düşüncesindeyim. Hele ki son yıllarda gerek ülkemizde gerekse dünyada kadınlara yönelik olumsuzluklar büyük ölçüde artmışken. Kadın sorunlarını, kadının önemini şiirlerimizle, öykülerimizle ve fikir yazılarımızla ele alalım. Hepimizin hayatına bir kadın dokunmuştur. Dünyaya, hayatımıza yön veren kadınlar için yazalım ve yazdıklarımızı, yazılanları dergimizin yeni sayısında buluşturalım. En değerli varlıklarımız olan çocuklarımızın yetişmesinde ve toplumun gelişmesinde büyük bir payı olan kadınları konuşalım, yazalım. Kadın sorunlarına yer verelim. Kısacası kadına dair sesimizi, sözümüzü dergimizin çatısı altında buluşturalım. ESA'nın değerli üyeleri, kıymetli görüş ve önerilerinizi paylaşırsanız memnun oluruz. Selam ve saygılarımla...
1965'te Van'ın Çatak ilçesinde doğmuşum. Üç yaşımdayken İstanbul'a yerleşmişiz. Okumayı, öğrenmeyi seven, sevgi ve merhametleriyle hayat yolunda bana güç kaynağı olan güzel yürekli anne ve babamı rahmetle anıyorum. 1991 yılında M.Ü. Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldum. Yazmaya olan ilgim ortaokul yıllarında başladı. Edebiyat öğretmenlerime bu yolda bana verdikleri destekten dolayı şükranlarımı sunuyorum. Eleştiri türündeki yazılarımda da eleştiri türünün değerli isimlerinden rahmetli Asım Bezirci'nin desteğini dile getirmek isterim. Kendisini de rahmetle ve şükranla anıyorum.
Çeşitli dergilerde ve yerel gazetelerde şiirlerim ve eleştiri yazılarım yayımlandı. Şiirlerimi bir kitapta toplamak ve yayımlatmak için iki kez bunun hazırlığını yaptıysam da bazı özel nedenlerden dolayı bu planımı hayata geçiremedim. Ama yazma yolculuğum, sevdam devam etti hep. 2016'da Esa'yla tanışmam, edebiyat yolculuğumda benim için önemli bir dönüm noktası oldu. Sitenin kurucusu değerli meslektaşım Şahamettin Kuzucular'a sitedeki yazı sürecinde verdiği destekten dolayı bu vesileyle teşekkür ediyorum. Şu anda, çocukluğumun, eğitim öğretim hayatımın, aile hayatımın geçtiği ve Orhan Veli'nin, Yahya Kemal'n şiirler yazdığı İstanbul'da bir lisede edebiyat öğretmeni olarak görevime devam etmekteyim. Ülkem, ailem, mesleğim, kitaplar ve yazma tutkusu. Bunlar benim sevdam. Yaşama sevincini, her daim ümidini kaybetmemeyi, öğrencilerime güzel rehberlik edebilmeyi, sevdiklerime, hayata emek vermeyi seviyorum ve önemsiyorum.
Hayata gözlerimi açtığım Çatak'ta başlayan yaşamım İstanbul'da devam ediyor. Dilim döndüğünce anlattığım hayat yolculuğum, şu ana kadarki yaşam öyküm böyle işte!20.11.2020