Sosyal Medya Twiter’e Bir Giren Temiz Duygularla Giriyor Nefretin İçine Düşerek Çıkamıyor!

Sosyal medya Twiter’e bir giren temiz duygularla giriyor, nefretin içine düşerek çıkamıyor! Bu kadar soytarı insanların soytarılıkları, insanı karalamaları nefret sunarak nasıl yaşadıklarına hayret ediyorum! Nefes alamıyorum hemen kaçıyorum! Sözleri kelimeleri bu kadar kırıcı yazarak kelimeleri sözleri incittiklerinin farkında değiller. Değiller çünkü kelime ve sözlerin güzelliğinden habersiz yaşıyorlar. Hayatta nasiplendikleri tek şey nefret soytarılık karalamak, güzel olanı yıkmak bilin ki siz yıkacağınızdan önce yıkılıyor ve yerlerde sürünüyorsunuz!

Önce kaybettiğiniz aklınız bulun sonra yorumda bulunun ey akılsızlar topluluğu! Sizde insanlığın dokusu olmadığı için, dokuduğunuz nefret kin yıkım ve sebepsiz yok oluşunuzdur!

İnsan nasıl bu kadar nankör utanmaz olabilir ki? Ülkemizde korona olsa da gidişatımız diğer ülkelere daha iyi atılımlarla atılım yaparak devam ediyor tabi bu arada eksiklerimizde yok değil, insanın ruhu nasıl olurda bu kadar nefretle hala huzursuz, hala mahşer yolunda cehenneme düşmek gitmek için bir o kadar insanlığını parçalayarak kanatarak, yerinden sökerek bunca nefretsiz hissiz duyguyu kendini hizaya sokmak yerine, kin ve nefretle şeytanı sevindirerek insanlar bir o kadar huzursuzluk esintisinde üşütmek yıkmak için çaba sarf ediyor, anlamak mümkün değil!

Gidişata böylesine kötü damgasını vuran insanlık neyi istiyor? Ülkemizin talan edilmesini mi istiyor peki kendisi de o talan edenlerce bir süre sonra talan edilmeyecek mi, beklentisi yerine eline bir kazık vererek al bunu münasip bir yerine yerleştir demeyecek mi? Gezerken bu sosyal medyayı parça parçaya bölünüyorum ve üzülüyorum. Oysa ruhumuzu azat etmemin de tek yolu bu değil, ölümle bizden azat olur aslı olan mekânına gider, giderde içinde güzel bir şeyler varsa gider yoksa cehennemin dibine gider, orası ki sonsuz acının merkezi bir saniye nefes alacak an da yok az düşünebilir misiniz? Yolda yollarımız neden güzellikle değil de nefretle kesişir? Bizlerin gönlü neden süt liman olmasın? Bizlerin ruhundaki bu karartı kararsızlığın karanlığı aydınlatmaz ki iyice karanlığa sokar bunu bari bir anlayan fark eden çıksa çıkıp sırtımda taşıyacağım.

Sizlere şiirden de fazlasını gülümseteni yazmak isterdim

Bir şiir gibi okşayarak kadir kıymet vererek yaşamadığımız aşikâr.

Gidişat gidişiyle boş ver neye denk düşerse düşsün önemli değil, neden aynı kaderi beraber yaşayayım ben eşşekliğimle yürümek istiyorum diyene de, mayınlı bölgeyi test etmesi için salarlar mayınlı bölgeye gerisini de siz anlayın, vesselam, selamlarımla.

Mehmet Aluç