Bu eser 15-10-2014 tarihinde günün yazısı seçilmiştir



MAARİFET  TOPLUM VE  İNSAN

İslam uygarlığı ile zenaatıları bir sanat halinde yapan Ahilik,  son asırın öncesinde sanayi inkılabıyla sosyal hayattan silindi.  Tezhip, nakkaş,  hat,  minyatür, mine, tombak,  kündekari  gibi meslekler yok oldu.

Yüzde yetmişi kırsalda yaşayan Türkiye halkı, zenaatı şehirlerde yapıp ve yaşatıyordu. Ahiliğin çöküşüyle  halkımız mesleksiz kaldı.

Bir toplumun kaderini belirleyen temellerin, eğitim, ilim ve meslek olduğu bir sır değildir. Osmanlılar çöküyorken zaten geri kalmış olan bu  temeller de yıkılmış,  toplum eğitim, bilim ve meslekten yoksun kalmıştı.

2000 yılına kadar ülkemizin gündemini meşgul eden her konunun esasları da bunlardı. Batı kültürü, sanatı, eğitim ve bilimine yetişmenin derdindeki  ülkenin  tüm sorunları hep bunlardan kaynaklandı.

Bütün rakamsal veriler batı ile aramızda olan pek çok mesafenin azaldığı şeklindedir.  Ülkenin refah düzeyi  ilim, eğitim ve meslek alanlarında oluşan gelişmeler sayesinde yükselmeye başlamıştır.  Ülkemiz bu başarıya aile  ve fertlerinin  çabasıyla ulaşmıştır.

Ülkelerin gelişimi aile ve fertlerinin gelişimiyle mümkündür.    O halde her ailenin çocuklardan beklediği eğitim,  bilim ve meslek  temelinde yükselmektir.  Dünyaya gelen her birey,  çağdaş olanaklar ile çağın getirilerini kendisi  ve ailesi için de istemelidir. Buna ulaşmak içinde ilk yirmi yaşına kadar bu üçünden birisinde kendini eğitmelidir.  Günümüz de görülen pek çok toplumsal sorunun temelinde bunlar vardır. Kimi fert ve aileler eğitimsiz, bilimsiz veya mesleksiz kalmakta;  ama çağdaş nimetlerin hepsini istemektedir.

Eğitim , bilim ve meslek  üçlüsünden  birisine  sahip olamayan birey,   iyi bir iş,  iyi gelir, iyi yaşam düzeyine elbette gelmeyecektir.  Her üçü de ancak ve ancak yirmi yaşlarından önce edinilecek şeylerdir. Yirmiyi aştıktan sonra  eğitim, bilim ve meslek alanlarından birini öğrenmek de imkansızdır. Yirmi yaşlarından sonra bu fırsatlar kalmayacak,  bunu başarmamış birey, çağın pek çok nimetinden artık uzak kalacaktır.

Marifet,   Face ile Twiter’de chat yapıp,  oynamak değil ; marifet eğitim, bilim veya meslek alanında reel bir aktör olmaktır.  Çağın kötü sonuçları üstünde sönen hayatlar, ilgi, hüner ve zekayı bunlarla yok etmektedir.  Gençlerimizin pek çoğu  geleceği tesis etmek, ülküsünü  terk ederek  sanal başarılar ile chatleşmeler arasında akıl ve hünerlerini  yok  edip tüketmektedir. 

Hüner ve zeka tüketmek  konusuna örnek olan  çok güzel bir kıssa vardır.

IV. Murat’ın önüne bir adam getirler ve “ Hünkarım bu adam çok marifetli dilerseniz marifetini göstersin “ IV. Murat izin verince adam hünerini icra eder.  Bir masanın üzerine bir cuvaldız diker sonra on adım geriye giderek cuvaldızın deliğine bir iğne atarak, cuvaldızın deliğinden iğneyi geçirir. Hiç bir kimse inanmamış ve tesadüf zannetmiştir.  IV. Murat “ Tekrar yap “ deyince aynı işi yine yapar.  IV. Murat, kethüdaya emir verir.  “ Yüz kese altın verile”  Altınlar derhal verilir.

IV. Murat, bu defa cellatbaşını çağırır. “ Falakaya yatırıla ve bunun ayaklarına tam da  yüz değnek vurula”  Adam falakaya yatırılırken hünkara yalvarmaktadır “ Dayak nedendir hünkarım ?”

 IV. Murat başını sallayarak “ Yüz kese hünerin için , yüz değnek ise,  böyle büyük beceriyi böylesine boş  iş için harcayıp yok ettiğinden  ”

Unutmayalımki  her birey kendini gerçekleştirmek ve çağına yetişmekle mükelleftir. Hayatın vurduğu değnek hünkarın vurduklarından  daha uzun ve acıdır.