Bir Demet Çiçek Gibi Olan Gönüllerimiz

Bir Demet Çiçek Gibi Olan Gönüllerimiz
Bir Demet Çiçek Gibi Olan Gönüllerimiz


Gönüllerimiz tertemiz saf aktır tıpkı çiçekler gibi. Üzerlerine edepten elbiseler giyinmiş güzel kokuları ile insanların gönüllerine duygularına, hislerine kendisini sunmuştur.

Gönüllerin saflığını, bizler içine kin nefret sonu gelmez arzuları doldurarak saflığını bozuyoruz haliyle gönüllere hitap etmiyor ve viraneye dönmüş haliyle, dünyamızda ilişkilerimizde viran oluyor.

Bir demet çiçek gibi olan gönüllerimiz güller gibi kokmuyor, küf kokuyor, yalnızlık, kin, nefret… Kokuyor.
Gönlün o berrak sesini boğuyoruz, hatta öldürüyoruz geriye sessiz bir gönül kalıyor ve bize de fayda vermiyor.

Gözlerimizde yaşlar, her göz kırptığımızda ömrümüzde sancılar bu yüzdendir.

Haydi, gönlümüze gereken değeri verelim, saflığını bozmayalım, gönlümüzün güzelliği saflığı sokağımıza şehrimize adımlarımıza yansısın ve dünyamızı gül kokusu ile sarsın kâinatı ışıtsın, haydi çok zor değil bu… 



Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...





Mehmet AluçGold Üye / Erkek / 1/20/2016

  


  • Hakkımda
    • 1962 Malatya Doğumlu. Ortaokul mezunuyum. Çocukluğumda okuma hevesim Tarkan çizgi romanı okuyarak başladı.1975 yılları idi galiba o dönemde tanıştım ve okuma hevesim aç bir kurt gibi başladı ve o dönemde çıkan gazete, mecmua, çocuk romanı-Kemal ettin tuğcu Serisinin tamamına yakınını-okudum. Mecmua ve dergiler bana yetişmiyor desem yeri azdır. Bu muhteşem atmosferi yaşamak ve devam ettirmek için o yaşlarda çalışmaya başlayarak özgürce ailemden izin almadan bu dergileri özgürce alarak okumaya başladım, Bu okumanın güzelliğini nasıl tarif edeceğimi bilemiyorum adeta yutuyordum. Hele gırgır dergisi, Teksas, Tommiks haftalık hiç kaçırmazdım. İlk okuduğum roman -SUÇ VE CEZA- dır ve bu roman okuma hızımda1978’ler de başladı ve elime geçen ve yeni çıkan romanları hemen alıp bir çırpıda okuyordum.
     
    Aynen deliler gibi hatta bir söz vardır-Aç olandan korkmayın gözü aç olandan korkun-diye bende aynen böyle idim. 1982 yılı Askerlik ve daha sonrası evlilik ve yaşama atılmamla bu yükseliş alçalmaya başladı. Evliyim 4 çocuk babasıyım.1990 yılında kamuda işçi olarak çalışmaya başladım. 2002 yılında tayinim nedeni ile çok sevdiğim şehirler arasında olan- Anakaraya- tayinim çıktı. 2010 yılına kadar çalıştım ve 2010 Ekim ayında emekli oldum. Şimdi kendi halimce okuyor ve yazmaya çalışıyorum -Allah'ın izni ile-Sinema, tiyatrodan, kitap okumaktan, ailemle baş başa vakit geçirmekten hoşlanırım.