Monolog Röportaj-Giden 2020 Yılı ile bir Röportaj-

-Sayın 2020 yılı işte geldiniz işte gittiniz, gelişinizle sizinle huzurlu mutlu bir beraberliği dilerken maalesef bunu beceremedik sizde bizim gibi çaresiz kaldınız. Lakin bu başarısızlığımız hiçbir zaman başaramayacağımız demekte değildir çabalarımızla gördünüz.  Korktuğumuz tek şey korkunun kendisi ise, bizlerinde bu korkunun üzerine gidip bundan kurtulmak gerektiğimize şahit oldunuz. Giderken söylemek istediğiniz bir şey var mı?

-Evet, üzgün gidiyorum. Sizin kadar üzgünüm. Lakin sizlerden hepinizden olmazsa da, birçoğundan öğrendiğime göre, herkesin çalışması tüm insanlık adına olmalıydı, lakin olmadı bu olmaması başarısızlıktan değil, zor ve çetin olmasından kolay olmamasından kaynaklanıyor. Bu sadece acıklı ve aşağılayıcı bir manzara değil, kendimizi yok saymanın yeni bir biçimi olduğunu idrak edemeyenlerin fark etmemesi, dünyamızı yokluğa değil karanlığa sürüklerken, herkes bir açığı kapatıyor olsaydı bende sizler gibi mutlu mesut veda ederek gidebilirdim. Krizler çıkararak krizle insan hayatını etkilemeye çalışanlarla sizler gibi bende fazla mücadele ederken başarılı olmadık lakin maskelerini yüzlerinden düşürürken, virüsle, tüm insanlıkla maske takarken, kendilerini de takarken yüzlerini gizleyemediler! Çalışma masaları daha fazla kazanmanın çalışmalarıyla doluyken ve kazanırken hala mutlu ve mesut değiller sizler gibi umutlu değiller bunu fark ettim. Benim yılımda onların maskesini düşürürken yeni gelen yıl ile bir adım daha atarak onları yenerek tüm kötülüklere olumsuzluklara el ele son vereceğinizden eminim. Bu amaç çaba ve gayreti sizlerden gördüm.

-Bunu sizden duymak beni şaşırtmadı değil!

-Ben en çok, yeni evimizin büyücek bir salonunun olması için gelmiştim, buna inanabilirsiniz. Böylesi bir trajedi ile gelişime son vererek gideceğimi bende istemezdim! Farklı niteliklerdeki insanlardan söz etmiyorum, farkı olmayan aklı fikri para kazanmakta, insana değer vermeyenlerin yaşadığı bir dünyada sizi bu hal içinde terk etmenin üzüntüsü içinde yeni yıl ile sizleri yaratan beni gönderen Âlemlerin Rabbinin yardımıyla, aşacağınızdan eminim. Bir sanatçı, yazarken sergilerken duygu ve düşüncelerini güzel bir şekil ortaya koyabiliyorsa yaşar ve anlam bulur karşılık görür. Ne kadar doğru, ne kadar derin olursa olsun bir fikir er geç eskir, zamanla çürümeyip doğru kalsa bile yayılır, herkesin ortak paylaşılan eseri olur. Büyük sanatçıların dünyayı sarsmış yazılarına bakın, “Bunları da ne diye yazmışlar?” diyeceğiniz an gelir. Bir sanatçıyı geleceğe taşıyan; düşündüklerinin doğruluğu, derinliği değil; söyleyişinin güzelliğinde olduğunu da, sizlerdeki yazarlardan şairlerden çabalarıyla gördüm, gidiyorum lakin bu umudun ışıltılarını gözlerinizden görerek gidiyorum, bazılarının gözlerinde bu ışık olmasa da.

-İnanın hala şaşkınım, oysa bizimleyken bunu hissetmedik dersem yeri olur, senin de o insanlıktan çıkmış olanlarla beraber olduğunu sanıyorduk, yanılmışız!

-Sizin hala anlayamadığınız, dereyi görmeden paçayı sıvamış olmanızdan kaynaklanıyor. Belki o derenin üstüne bir küçücük köprü kurulmuştur bunu akl edemeden ta bir kilometre öteden paçalarınız ıslanmasın diye sıvamaya kalkarken, paçanızın ıslanması sizi eritmez anlayamıyorsunuz. Sizin paçalarınız sıvama derdinden kurtaran iyi niyetli bir insanın küçük bir köprü yapmış olabileceği de aklınıza gelmezken, sizde bu zahmetten kurtulmak için köprü kurmayı da düşünmediğiniz bir gerçek. Neyse benim vaktim doldu, yeni yıl kapıya dayandı gitmem gerekir, sizlere sağlık mutluluk huzur dolu yeni bir yıl diliyorum. Yeni bir yılda yüzünden gülücükler, gönlünden sevgiler eksik olmasın.

-Güle güle gidin, yolunuz açık olsun.

Mehmet Aluç