Masal Masal Anlat Anlat Dedi

 
 

 
Masal masal anlat anlat dedi, bir fare çatıdan düştü çatıdaki odunlar kırıldı çat dedi, kedi fareyi düşküm gördü, bu fareyi iki kat yerim acıkmam ben dedi. Fare kaçtı kedi kovaladı, kaçan kaçtı olan kovalayana oldu, nefesi kesildi bayıldı. Doktor doktor diye bağırdı, hemşire doktor yoktur ben varım, işi çoktur dedi. Sen gel dedi kedi hemşire, dişlerimi kırdım birbirini fare yerine birbirlerini kemire kemire, yardım et fare çıktı çıkayım şu demire, gelişin bana şu fareyi getire. Hemşire dedi elimde süpürgeyle geliyorum başka işim mi yok gelirsem seni bağlarım o demire, ben fareden korkarım gelemem sen çakır gelsin yardıma çomarı. Çomar çomar sen gel, herkes beni kapısından kovar, gel ne olur yardıma bu fare beni çok yorar, aslan gibisin yardımın bana çok yarar koş gel yardıma güzel arkadaşım çomar.
 

Çomar dedi biz seninle düşmanız ne zaman can ciğer dost olduk, kedi dedi anladım seni kandıramadım yanıldım, bugünde aç kaldım bir damla süt bulayım da yalayayım peynirle beraber. Fare peynir lafını duyunca, kedi ne istersin benden, sen süt iç peyniri bana ver arkadaş olalım, bugünde rahatlıkla karnımızı doyuralım, düşmanlık ederek bu hayatın kahrı çekilmez, sende açlık bende açlık ağrısı var, aç yatılmaz.

Kedi düşündü haklısın dedi, düş önüme, fare dedi düşersem önüme yersin, bana oyunlar edersin, ben bu numaraları yemem karnım tok, kedi karnın toksa neden istersin peyniri, ben insanlar gibi nankör kedi değilim, senin gibi birçok sefili doyurdum sütümle, seni yemeyeceğime ben kefilim. Fare, sende haklısın sende var vicdan merhamet öyleyse yan yana yürüyelim, sen sütü iç ben peyniri yiyelim, bizdeki dostluğu insanlar görsün, düşmanlık böylelikle ölsün.
 

Beraberce vardılar mutfakta duran sütün başına, az ilerde kaptaki peynirden bir parça alan kedi fareye verdi, bunu gören insanlar, vay hınzır kedi fareyi yiyecekte besliyor ki karnı uzun süre acıkmasın diye, besliyor diye anladı. İnsanoğlu bu görünene inanır arkasındaki güzelliği manayı görmez aldanır, aldanır da aldatanlar kazanır, kaybeden kendisi olur kadere suçu atar isyanları oynar, vesselam.
Mehmet Aluç





Mehmet AluçGold Üye / Erkek / 1/20/2016

  


  • Hakkımda
    • 1962 Malatya Doğumlu. Ortaokul mezunuyum. Çocukluğumda okuma hevesim Tarkan çizgi romanı okuyarak başladı.1975 yılları idi galiba o dönemde tanıştım ve okuma hevesim aç bir kurt gibi başladı ve o dönemde çıkan gazete, mecmua, çocuk romanı-Kemal ettin tuğcu Serisinin tamamına yakınını-okudum. Mecmua ve dergiler bana yetişmiyor desem yeri azdır. Bu muhteşem atmosferi yaşamak ve devam ettirmek için o yaşlarda çalışmaya başlayarak özgürce ailemden izin almadan bu dergileri özgürce alarak okumaya başladım, Bu okumanın güzelliğini nasıl tarif edeceğimi bilemiyorum adeta yutuyordum. Hele gırgır dergisi, Teksas, Tommiks haftalık hiç kaçırmazdım. İlk okuduğum roman -SUÇ VE CEZA- dır ve bu roman okuma hızımda1978’ler de başladı ve elime geçen ve yeni çıkan romanları hemen alıp bir çırpıda okuyordum.
     
    Aynen deliler gibi hatta bir söz vardır-Aç olandan korkmayın gözü aç olandan korkun-diye bende aynen böyle idim. 1982 yılı Askerlik ve daha sonrası evlilik ve yaşama atılmamla bu yükseliş alçalmaya başladı. Evliyim 4 çocuk babasıyım.1990 yılında kamuda işçi olarak çalışmaya başladım. 2002 yılında tayinim nedeni ile çok sevdiğim şehirler arasında olan- Anakaraya- tayinim çıktı. 2010 yılına kadar çalıştım ve 2010 Ekim ayında emekli oldum. Şimdi kendi halimce okuyor ve yazmaya çalışıyorum -Allah'ın izni ile-Sinema, tiyatrodan, kitap okumaktan, ailemle baş başa vakit geçirmekten hoşlanırım.